Herkennen jullie dit gevoel uit de praktijk ook?

Ik realiseer me steeds meer.
Alle dingen die ik deed en hoe ik die nu mis.

Ik denk steeds meer aan gisteren. 
Meer dan aan vandaag. 
Alles ben ik anders gaan waarderen.

Ik mis het sporten.
Lachen op kantoor. 
Dansen op een feest. 
Massa's mensen op de been. 
De bioscoop of; simpelweg mensen om me heen.

Ik kijk naar ons.
De dingen die we doen.

De wereld verandert.
Er ontstaan hele mooie dingen.

En toch kijk ik vooral uit naar elkaar.

Om jou weer aan te raken.
Een schouderklop of arm om je heen.
Bij jou, mij, bij iedereen.

Ik kijk uit naar samen een project vieren.
En dat doen we
straks nog meer dan voorheen.

--                             
Liefde zal altijd een weg vinden.
We komen dichter bij elkaar.